Wat is het verband tussen histamine en glutenintolerantie?

Kortgeleden werd ik geattendeerd op onderzoek naar histamine intolerantie. De term zei me nog niet zoveel, tot werd ingegaan op het fenomeen glutenintolerantie. Wat vaak wordt uitgelegd als glutenintolerantie blijkt in werkelijkheid vaak histamine-intolerantie te zijn. Er werd ook uitgelegd dat men bezig is met het ontwikkelen van specifieke probiotica, die het verschijnsel zouden moeten onderdrukken.

Vandaar dat we dit blogartikel wijden aan het fenomeen van histamine-intolerantie.

Wat is histamine?

Histamine is een heel belangrijk biologisch actieve stof, die een belangrijke rol vervult in veel lichaamsweefsels. Histamine is een neurotransmitter, die invloed heeft op de aanmaak of maagzuur, de doorlaatbaarheid van bloedvaten, het samentrekken van spieren en de hersenfunctie.
Bij mensen wordt de hoogste concentratie aan histamine aangetroffen in de huid, longen en maag, en kleinere hoeveelheden in de hersenen en het hart.

Histamine is ook van groot belang bij de verdediging van het lichaam tegen binnendringers zoals bacteriën, virussen en andere lichaamsvreemde stoffen.

Histamine wordt aangemaakt een opgeslagen in witte bloedcellen en dan met name in mestcellen.

Wanneer het immuunsysteem na het binnendringen van lichaamsvreemd materiaal wordt geactiveerd, is histamine de eerste ontstekingsstof, die het lichaam vrijmaakt in de hele keten van ontstekingsreacties.
Ontsteking is het klinische bewijs dat het immuunsysteem weerstand biedt tegen een potentieel gevaarlijke binnendringer.
Histamine is altijd aanwezig wanneer er sprake is van ontsteking en een overmaat aan histamine leidt tot symptomen die op ontsteking wijzen.

Behalve dat histamine een rol speelt bij veel lichaamsprocessen en het lichaam verdedigt tegen binnendringers, speelt histamine ook een belangrijke rol bij een allergische reactie. Dat is logisch, omdat een allergische reactie in feite ook een ontstekingsreactie is, waarbij histamine samen met andere beschermende ontstekingsstoffen wordt afgegeven als reactie op een allergeen.

Allergenen zijn stoffen, die op zichzelf onschadelijk zijn, zoals pollen, huidschilfers van huisdieren, schimmelsporen, stofdeeltjes, stofmijten en voedsel. Een allergische reactie op deze 'lichaamsvreemde maar onschuldige' stoffen gebeurt wanneer het immuunsysteem zich vergist en deze onschuldige stoffen aanziet voor schadelijke binnendringers.

Waarom is resistent zetmeel goed voor de bloedsuikerspiegel?

Ieder jaar weer zijn afvallen en het verbeteren van de eigen gezondheid de populairste goede voornemens.
Helaas mislukken die voornemens vaak al na 1 of 2 weken. Wanneer het om een afslankdieet gaat, mislukken die vaak omdat ze te sterk afwijken van hoe we gewend zijn te eten.
Voor bijna iedereen betekent dat een dieet waarin koolhydraten de hoofdrol spelen, wat voor de meeste Nederlanders neerkomt op brood en aardappelen.
Dat maakt het extra moeilijk om over te schakelen naar een low-carb dieet, wat momenteel naast deeltijdvasten zo'n beetje de populairste dieetvariant is.

Voor diegenen, die erg veel moeite hebben met het overschakelen naar een low-carb dieet en meer specifiek de mensen met een zwaar fysiek beroep of een fanatieke sporter is, heb ik goed nieuws!
Het is niet nodig om alle koolhydraten op te geven. In plaats daarvan kan je proberen over te schakelen van snelle koolhydraten die een negatieve invloed hebben op de bloedsuikerspiegel naar trage koolhydraten. Meer in het bijzonder, een specifiek soort trage koolhydraten, die behoren tot wat men in de wandeling resistent zetmeel noemt.
Zelfs wanneer je naar grote tevredenheid een low-carb dieet volgt, is het heel goed mogelijk om de hoeveelheid resistent zetmeel in je voeding te verhogen zonder dat het aandeel 'netto koolhydraten' de pan uit rijst.

Mede daarom is het de moeite waard de informatie hieronder goed door te lezen waarin alles verteld wordt over resistent zetmeel wat de moeite van het weten waard is.

Plastic in je lijf

Nog maar heel recent zijn we ons er meer bewust van geworden hoe gevaarlijk het is dat er zoveel plastic in het milieu terecht komt.
Lang dachten we helemaal niet na over mogelijke gevolgen ervan op onze eigen gezondheid. Uiteindelijk belandt echter vrijwel al het plastic ergens in het milieu terecht: ze zakken naar de bodem van de oceaan, komen op het strand terecht en waaien weg met de wind. En nu zitten ze ook in ons lijf

Naar schatting krijgen we jaarlijks tussen 39 en 52 duizend deeltjes aan microplastic uit voeding binnen in ons lijf. Wanneer je daar de deeltjes bij optelt, die we inademen uit synthetische kleding, loopt dat vermoedelijk op tot ver boven de zeventigduizend.
Zou iemand in plaats van kraanwater alleen water uit plastic flessen drinken, dan komen er nog eens 90 duizend deeltjes bij.

Toen onderzoekers van het Johns Hopkins instituut onderzochten wat de invloed kon zijn van schelpdieren, zoals oesters, die vaak ernstig verontreinigd zijn met microplastics, bleek dat de consumptie van een grote hoeveelheid ervan het immuunsysteem kon schaden en de darmflora verstoren.

Onderzoekers weten nog niet bij welke hoeveelheid microplastics schadelijk zijn voor onze gezondheid. Net zoals dat voor lucht- of bodemverontreiniging opgaat, is het wel logisch om aan te nemen dat mensen die op de een of andere manier meer bloot staan aan plastic of al lijden aan een of andree aandoening, slechter plastic zullen kunnen verdragen.

Zink en HCQ

In de afgelopen maanden heeft vrijwel iedereen gehoord van het malariamedicijn hydroxychloroquine (HCQ) en het verhaal erachter. Hoe het eerst werd omarmd als het goedkope wondermedicijn dat ons uit de klauwen van COVID-19 kon redden om daarna weg te worden gezet als 'te gevaarlijk om zieke patiënten met onderliggende hartkwalen aan bloot te stellen'.

Toen ik vernam hoe HCQ eigenlijk zou moeten worden ingezet bij de huidige pandemie, was ik verbijsterd te merken dat HCQ vrijwel steeds zonder enige toevoeging als medicijn op zichzelf werd gebruikt, terwijl het in dit geval niet een geneesmiddel is voor COVID-19 maar een boodschapper, die als transportmiddel dient voor het uiterst nuttige zinkmineraal.
Het inmiddels befaamde Zelenko protocol gebruikt namelijk niet alleen HCQ maar ook azithromycine (om bacteriële longontsteking te voorkomen) en zink evenals een aantal andere essentiële vitamines en mineralen. Bovendien is dit protocol nooit bedoeld voor gebruik in ziekenhuizen als een patiënt al ernstig ziek is, maar voor de periode waarin iemand nog maar net ziek is geworden, waarbij het dan onder toezicht van de huisarts kan worden gebruikt.

Aangezien de onderzoekers die HCQ via een artikel in de Lancet in een slecht daglicht hadden gesteld, inmiddels zijn ontmaskerd als bedriegers, althans als mensen die gebruik maakten van frauduleuze data om op deze manier ivermectine te promoten, waar één van de auteurs financiële belangen in had, leek het ons tijd om uit te leggen waarom en hoe HCQ gebruikt wordt in combinatie met zink.

Het nut van traditionele kruidengeneesmiddelen in moderne tijden

Natuurlijke plantaardige producten worden al sinds het begin van de mensheid voor diverse toepassngen gebruikt en de oudste geschriften over het gebruik van kruiden voor medische doeleinden zijn al ruim 5000 jaar oud. Voor het overgrote deel van ons bestaan waren kruiden de enige medicijnen waar gebruik van gemaakt kon worden.

Vandaag de dag worden planten voor een veelvoud van aandoeningen gebruikt, waaronder allergieën, arthritis, migraine, vermoeidheid, huidaandoeningen, verwondingen, brandwonden, maag- en darmaandoeningen en zelfs bij kanker kunnen planten van betekenis zijn, wat een ultiem bewijs is dat voeding uw medicijn kan zijn.
Kruiden zijn bovendien veel goedkoper en veiliger dan reguliere medicijnen, wat een belangrijke reden is waarom zoveel mensen besluiten om weer terug te vallen op traditionele geneeskunde.

Veilig BBQ-en

Afgelopen week was het zulk heerlijk zomerweer dat veel vleesliefhebbers een barbecue te voorschijn gehaald zullen hebben om er mee te barbecueën. Maar is het eten van barbecue-vlees wel zo'n goed idee?