Hartkwalen: wat zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen?

Afgelopen week werd Hella de Jonge geïnterviewd, die een documentaire maakte met de titel "De slag om het vrouwenhart" naar aanleiding van haar eigen ervaringen waarin ze van het kastje naar de muur werd gestuurd toen ze zich zorgen maakte over haar gezondheid. Haar klachten werden weggewuifd als psychosomatische gevolgen van een oorlogstrauma. Het kwam zover dat ze een flinke hartaanval kreeg tijdens een door haar afgedwongen stresstest.

Dit gaf me meteen flashbacks naar 1985. Mijn moeder had thuis een kleine hartaanval gekregen en ging met mijn broer naar het ziekenhuis. Daar werden haar klachten niet heel serieus genomen, maar toch werd ze ter observatie opgenomen, zij het zonder hartbewaking op een reguliere afdeling. Daar overleed ze dezelfde middag nog aan een hartaanval in het bijzijn van mijn broer. Helaas blijkt er in 35 jaar tijd weinig te zijn veranderd.

Tot voor kort werd bij onderzoek naar hartkwalen geen aandacht besteed aan vrouwen. Vrouwen met vage gezondheidsklachten, die achteraf aan een hartkwaal te wijten waren, werden ook niet heel serieus genomen door hun artsen. En toch zijn hartkwalen bij vrouwen net zo goed als bij mannen de voornaamste doodsoorzaak geworden.

Risico op hartkwalen bij vrouwen

Mannen en vrouwen delen voor een groot deel dezelfde risicofactoren voor hartkwalen, maar uit recent onderzoek, wat specifiek bij vrouwen is verricht, blijkt dat vrouwen ook hun eigen unieke risicofactoren hebben.

Traditionele risicofactoren die mannen en vrouwen gemeen hebben:

• overgewicht
• roken
• diabetes
• hoge bloeddruk
• familiegeschiedenis
• metabool syndroom - het naast elkaar voorkomen van hoge bloeddruk, overgewicht, hoge bloedsuikerwaarden en triglyceridespiegel
• een hoog gehalte C-reactief eiwit – aanwijzing voor een ontstekingsziekte

Sommige risicofactoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen:

Hoe voorkom of behandel je spataders op natuurlijke wijze?

Soms lijkt het wel alsof spataders zo maar uit het niets tevoorschijn komen. Feitelijk hebben bijna alle zestigplussers in meerdere of mindere mate last van spataders en meestal is dat niet zo'n enorm probleem, tenzij ze enorm in omvang toenemen.
De kleppen in uw aderen behoren harmonieus samen te werken met als voornaamste doel het bloed terug naar het hart te voeren.

Bij een zwak hart of slecht werkende kleppen, aders die collageen verliezen en daardoor zwakker worden, blijft het bloed langer in de benen en voeten dan gewenst is. Het bloed hoopt zich nog langer onderin de benen op als iemand lang achter elkaar op dezelfde plek blijft zitten, zoals bijvoorbeeld bij een lange-afstandsvlucht. De druk binnen de bloedvaten neemt dan toe, waardoor deze opzwellen en verwijden, waarna er bloed kan weglekken in het weefsel eromheen.
Spataders vormen zich dan, die dan met name zichtbaar woren op de benen waar kronkelende, opgezette grote blauwe bloedvaten ontstaan. Dit verschijnsel heet met een duur woord: veneuze insufficiëntie. 
Heel veel mensen lijden eraan, vooral ouderen en mensen met een staand beroep krijgen er last van. Ze verschijnen meestal op de benen en voeten.

Zitten is het nieuwe roken

Denk niet dat het regelmatig bezoeken van een sportschool genoeg is om de negatieve gevolgen van het zitten teniet te doen, als je het grootste deel van de dag zittend doorbrengt. Volgens onderzoekers zou er eigenlijk net zo'n waarschuwing op een stoel moeten staan als op een pakje sigaretten.
Waarom is de nederige stoel ineens in het verdomhoekje terecht gekomen?