Setpoint en de feestkilo's

Hartkwalen: wat zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen?

Afgelopen week werd Hella de Jonge geïnterviewd, die een documentaire maakte met de titel "De slag om het vrouwenhart" naar aanleiding van haar eigen ervaringen waarin ze van het kastje naar de muur werd gestuurd toen ze zich zorgen maakte over haar gezondheid. Haar klachten werden weggewuifd als psychosomatische gevolgen van een oorlogstrauma. Het kwam zover dat ze een flinke hartaanval kreeg tijdens een door haar afgedwongen stresstest.

Dit gaf me meteen flashbacks naar 1985. Mijn moeder had thuis een kleine hartaanval gekregen en ging met mijn broer naar het ziekenhuis. Daar werden haar klachten niet heel serieus genomen, maar toch werd ze ter observatie opgenomen, zij het zonder hartbewaking op een reguliere afdeling. Daar overleed ze dezelfde middag nog aan een hartaanval in het bijzijn van mijn broer. Helaas blijkt er in 35 jaar tijd weinig te zijn veranderd.

Tot voor kort werd bij onderzoek naar hartkwalen geen aandacht besteed aan vrouwen. Vrouwen met vage gezondheidsklachten, die achteraf aan een hartkwaal te wijten waren, werden ook niet heel serieus genomen door hun artsen. En toch zijn hartkwalen bij vrouwen net zo goed als bij mannen de voornaamste doodsoorzaak geworden.

Risico op hartkwalen bij vrouwen

Mannen en vrouwen delen voor een groot deel dezelfde risicofactoren voor hartkwalen, maar uit recent onderzoek, wat specifiek bij vrouwen is verricht, blijkt dat vrouwen ook hun eigen unieke risicofactoren hebben.

Traditionele risicofactoren die mannen en vrouwen gemeen hebben:

• overgewicht
• roken
• diabetes
• hoge bloeddruk
• familiegeschiedenis
• metabool syndroom - het naast elkaar voorkomen van hoge bloeddruk, overgewicht, hoge bloedsuikerwaarden en triglyceridespiegel
• een hoog gehalte C-reactief eiwit – aanwijzing voor een ontstekingsziekte

Sommige risicofactoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen:

Moet ik me zorgen gaan maken over mijn cholesterol?

Kort geleden werden we opgeschrikt door het nieuws dat de bovenlimiet voor wat nog als 'gezond' cholesterol wordt beschouwd, drastisch verlaagd is van 2,5 mmol/ liter naar 1,8mmol/liter.
Deze flinke verlaging zal er vast toe leiden dat er nog veel meer cholesterol verlagende statines zullen worden voorgeschreven en Big Pharma zich in de handen wrijft.
Maar wat als ik je vertelde dat cholesterolwaarden alleen een slechte indicator zijn voor je hartgezondheid?

Al tientallen jaren wordt de cholesterolwaarde gezien als een maat voor de gezondheid van je hart. Wanneer geconstateerd wordt dat het 'slechte' LDL-cholesterol hoger is dan normaal, is dat een rode vlag voor mensen om hun leefstijl te wijzigen.
Cholesterolwaarden hebben deze rol al vrij lang gespeeld om een aantal verschillende redenen.
Mensen vinden deze metingen handig, omdat het resultaat objectief lijkt te zijn.
Een cholesterolmeting is gemakkelijk uit te voeren en naar verhouding heel goedkoop.
Bovendien is het een biologisch feit dat LDL-cholesterol de neiging heeft zich in de bloedvatwanden te nestelen, waar zich een plaque vormt, die kan leiden tot bloedklonteringen en hartaanvallen veroorzaakt.

Statistisch bezien klopt het ook wel. Er is een verband tussen het verlagen van de LDL-cholesterolwaarden en het verlagen van je riscio op een hartaanval.
Men denkt wel dat 1 van de redenen dat meer lichaamsbeweging en gezonder gaan eten zo goed is voor het hart, is dat het je niet alleen fitter maakt maar ook je LDL-cholesterolwaarden verlaagt.

Wat is co-enzym Q10 en waarom is het zo belangrijk voor onze gezondheid?

Co-enzym Q10, wat meestal wordt afgekort tot Q10 is aanwezig in bijna elke cel van ons lichaam. Een andere naam voor Q10 is ubiquinon, wat is afgeleid van het Latijns-Engelse woord 'ubiquitous' wat 'overal' betekent.

Co-enzym Q10 is van aanwezig bij celprocessen in mitochondria waar het verantwoordelijk is voor energieproductie. Energie, die nodig is voor groei en onderhoud van lichaamscellen.
Q10 is ook een belangrijke antioxidant, die het lichaam beschermt tegen bijproducten die bij de energieproducten ontstaan.

Ofschoon het lichaam in staat is om co-enzym Q10 uit voeding om te zetten, kan het dat steeds slechter naarmate we ouder worden.
Dat is de reden waarom Q10 ook wel een 'voorwaardelijk essentiële voedingsstof' wordt genoemd, omdat het wel essentieel wordt en extra moet worden toegevoegd zodra we ouder worden.