Wondheling: een wond onbedekt laten of niet? Over populaire meningen en de rol van vitamines

Soms lijkt het wel alsof ik de grootste kluns denkbaar ben omdat een combinatie van een slecht evenwichtsgevoel en verstrooidheid er toe leidde dat ik omver kukelde toen ik zonder het klikpedaal van de vouwfiets uit te klappen wilde wegrijden en niet tijdig afstapte.

Vervolgens meende ik na het uitspoelen van de wond dat het maar een oppervlakkige wond was en ben pas twee dagen later naar de huisarts gegaan omdat de wond nog steeds niet dicht was gegaan.
Bleek dus dat de wond eigenlijk gehecht had moeten worden, waarvoor het na 48 uur al te laat was.

Er werd me verteld om de wond schoon te houden en 3x per dag met water te spoelen en ook een week lang 3x per dag antibiotica te slikken.
Kan me niet herinneren of er nu werd aanbevolen de wond af te dekken of niet, maar in de heilige overtuiging dat dit de beste aanpak was, heb ik er ook niet verder speurwerk naar verricht. Toevallig echter luisterde ik de volgende avond naar een podcast over wielrennen (Tweewielers) waarin het onderwerp ter sprake kwam.
Er werd een profwielrenner aangehaald die toch heel stellig en overtuigend wisten te vertellen dat je een wond vochtig moest houden en moest bedekken in plaats van deze zoals ik dat deed, aan de lucht te laten drogen.

Blijkbaar is de ontdekking dat een wond vochtig gehouden moet worden al duizenden jaren geleden gedaan door medici van in China, Egypte of Griekenland, waarbij soms methoden werden toegepast die momenteel weer populair zijn, zoals het gebruik van rauwe honing.
Dat ik me hierin vergiste is overigens geen schande, ben daar niet alleen in. Het leek me altijd zo onnodig om een wond te bedekken. Welke andere aannames zouden dan nog meer fout zijn of juist wel correct? En kunnen supplementen zoals vitamine C daarbij een nuttige rol spelen?

Zal ik me laten vaccineren tegen COVID-19 of niet? Over vaccins, ivermectine, paracetamol en koorts

Kan vitamine D infectieziekten zoals COVID-19 helpen verslaan?

Vitamine K en het hart

Deskundigen bevelen aan dat mensen hun uiterste best doen om hun immuunsysteem sterker te maken om zo meer weerstand te krijgen tegen infectieziektes en te voorkomen dat SARS-nCOV2 zich verspreidt.

Volgens een recent onderzoek bij het Cardiovascular Research Institute Maastricht (Hartziekten-onderzoekinstituut), blijkt voedsel dat rijk is aan vitamine K behulpzaam te zijn in de strijd tegen infectieziekten [waar men tegenwoordig hartziekten óók steeds meer onder schaart!] en blijkt een tekort aan vitamine K het verloop van COVID-19 te verergeren.

Dit virus staat erom bekend dat het de elastische vezels in de longen zwakker maakt en ter plekke ook bloedpropjes veroorzaakt. Van vitamine K is bekend dat het sterke invloed heeft op het enzymproces dat de bloedstolling reguleert. Vandaar dat deskundigen een verband leggen tussen de consumptie van levensmiddelen, die rijk zijn aan vitamine K en hoe gezond onze bloedvaten, botten en longen zijn.

Zink en HCQ

In de afgelopen maanden heeft vrijwel iedereen gehoord van het malariamedicijn hydroxychloroquine (HCQ) en het verhaal erachter. Hoe het eerst werd omarmd als het goedkope wondermedicijn dat ons uit de klauwen van COVID-19 kon redden om daarna weg te worden gezet als 'te gevaarlijk om zieke patiënten met onderliggende hartkwalen aan bloot te stellen'.

Toen ik vernam hoe HCQ eigenlijk zou moeten worden ingezet bij de huidige pandemie, was ik verbijsterd te merken dat HCQ vrijwel steeds zonder enige toevoeging als medicijn op zichzelf werd gebruikt, terwijl het in dit geval niet een geneesmiddel is voor COVID-19 maar een boodschapper, die als transportmiddel dient voor het uiterst nuttige zinkmineraal.
Het inmiddels befaamde Zelenko protocol gebruikt namelijk niet alleen HCQ maar ook azithromycine (om bacteriële longontsteking te voorkomen) en zink evenals een aantal andere essentiële vitamines en mineralen. Bovendien is dit protocol nooit bedoeld voor gebruik in ziekenhuizen als een patiënt al ernstig ziek is, maar voor de periode waarin iemand nog maar net ziek is geworden, waarbij het dan onder toezicht van de huisarts kan worden gebruikt.

Aangezien de onderzoekers die HCQ via een artikel in de Lancet in een slecht daglicht hadden gesteld, inmiddels zijn ontmaskerd als bedriegers, althans als mensen die gebruik maakten van frauduleuze data om op deze manier ivermectine te promoten, waar één van de auteurs financiële belangen in had, leek het ons tijd om uit te leggen waarom en hoe HCQ gebruikt wordt in combinatie met zink.

Hartkwalen: wat zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen?

Afgelopen week werd Hella de Jonge geïnterviewd, die een documentaire maakte met de titel "De slag om het vrouwenhart" naar aanleiding van haar eigen ervaringen waarin ze van het kastje naar de muur werd gestuurd toen ze zich zorgen maakte over haar gezondheid. Haar klachten werden weggewuifd als psychosomatische gevolgen van een oorlogstrauma. Het kwam zover dat ze een flinke hartaanval kreeg tijdens een door haar afgedwongen stresstest.

Dit gaf me meteen flashbacks naar 1985. Mijn moeder had thuis een kleine hartaanval gekregen en ging met mijn broer naar het ziekenhuis. Daar werden haar klachten niet heel serieus genomen, maar toch werd ze ter observatie opgenomen, zij het zonder hartbewaking op een reguliere afdeling. Daar overleed ze dezelfde middag nog aan een hartaanval in het bijzijn van mijn broer. Helaas blijkt er in 35 jaar tijd weinig te zijn veranderd.

Tot voor kort werd bij onderzoek naar hartkwalen geen aandacht besteed aan vrouwen. Vrouwen met vage gezondheidsklachten, die achteraf aan een hartkwaal te wijten waren, werden ook niet heel serieus genomen door hun artsen. En toch zijn hartkwalen bij vrouwen net zo goed als bij mannen de voornaamste doodsoorzaak geworden.

Risico op hartkwalen bij vrouwen

Mannen en vrouwen delen voor een groot deel dezelfde risicofactoren voor hartkwalen, maar uit recent onderzoek, wat specifiek bij vrouwen is verricht, blijkt dat vrouwen ook hun eigen unieke risicofactoren hebben.

Traditionele risicofactoren die mannen en vrouwen gemeen hebben:

• overgewicht
• roken
• diabetes
• hoge bloeddruk
• familiegeschiedenis
• metabool syndroom - het naast elkaar voorkomen van hoge bloeddruk, overgewicht, hoge bloedsuikerwaarden en triglyceridespiegel
• een hoog gehalte C-reactief eiwit – aanwijzing voor een ontstekingsziekte

Sommige risicofactoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen:

Waarom zijn multivitamines belangrijk voor de gezondheid?

Als je enige bron van informatie de reguliere massamedia zou zijn, zou je denken dat het slikken van voedingssupplementen onverantwoord en zelfs levensgevaarlijk kan zijn. Niets is verder bezijden de waarheid

Met name multivitamines en visolie zijn de goedkoopste manier om optimale gezondheid te bereiken, zelfs wanneer je dagelijkse voeding optimaal is.
Mensen, die een optimaal dieet volgen zijn zo zeldzaam als diamanten en denk vooral niet dat het beste dieet er één is dat de meeste aandacht krijgt in de (sociale) media, waarvoor je vaak dure ingevlogen voedingsmiddelen moet aanschaffen.

Helaas ontstaan zulke misvattingen vooral omdat de meeste mensen niet goed worden voorgelicht. Zelfs het nationale Voedingscentrum blijft nog steeds haar onzin spuwen over hoe het beter is om kunstmatige margarine te eten waar extra vitamine D aan is toegevoegd dan volvette grasboter, waar het al van nature in zit.

Over 1 ding is vrijwel iedereen het wel eens. We moeten met zijn alleen meer groenten en fruit eten en minder overmatig bewerkte voeding.
De trieste waarheid is dat de meeste Nederlanders (en Europeanen) niet eens aan 200 gram groenten en fruit per dag komen en niet aan de aanbevolen pond groenten per dag, laat staan de 750 gram die men als optimaal beschouwt voor een gezond lang leven.

Hoe voorkom of behandel je spataders op natuurlijke wijze?

Soms lijkt het wel alsof spataders zo maar uit het niets tevoorschijn komen. Feitelijk hebben bijna alle zestigplussers in meerdere of mindere mate last van spataders en meestal is dat niet zo'n enorm probleem, tenzij ze enorm in omvang toenemen.
De kleppen in uw aderen behoren harmonieus samen te werken met als voornaamste doel het bloed terug naar het hart te voeren.

Bij een zwak hart of slecht werkende kleppen, aders die collageen verliezen en daardoor zwakker worden, blijft het bloed langer in de benen en voeten dan gewenst is. Het bloed hoopt zich nog langer onderin de benen op als iemand lang achter elkaar op dezelfde plek blijft zitten, zoals bijvoorbeeld bij een lange-afstandsvlucht. De druk binnen de bloedvaten neemt dan toe, waardoor deze opzwellen en verwijden, waarna er bloed kan weglekken in het weefsel eromheen.
Spataders vormen zich dan, die dan met name zichtbaar woren op de benen waar kronkelende, opgezette grote blauwe bloedvaten ontstaan. Dit verschijnsel heet met een duur woord: veneuze insufficiëntie. 
Heel veel mensen lijden eraan, vooral ouderen en mensen met een staand beroep krijgen er last van. Ze verschijnen meestal op de benen en voeten.

Vitamine K, de vergeten vitamine

Vitamine K wordt ook wel de "vergeten vitamine" genoemd omdat de meeste mensen wel de functie van andere vitamines kennen, maar niet welke rol vitamine K speelt voor onze gezondheid en daarom ook vergeten ermee te supplementeren.