Shilajit, een ayurvedisch geneeskrachtig organo-mineraal: eigenschappen en gezondheidsvoordelen

We verkopen al heel lang een flink aantal supplementen, die gebruikt worden in de ayurvedische geneeskunde. Vrijwel onveranderlijk waren dit kruiden. Eén van deze ayurvedische medicijnen is echter geen kruid maar een complex organo-mineraal, waaraan echter zoveel medicinale eigenschappen wordt toegeschreven dat we vonden dat het een eigen blogartikel verdiende.

Wat is Shilajit?

Shilajit is een complex organo-minerale substantie, die wordt aangetroffen in rotsspleten van bergen in Midden-Azië. Meestal is shilajit te vinden in de uitlopers van de Himalaya op een hoogte van 1000-5000 meter. Het wordt verkregen uit humus en plantenresten en is in feite een residu dat op rotsen wordt afgezet en miljoenen jaren lang tussen rotslagen wordt geperst, waarna een gomachtig materiaal ontstaat dat zwart, wit of bruin van kleur kan zijn en eruit ziet als asfalt.

Shilajit is een stof die in de Ayurvedische geneeskunde wordt vereerd vanwege zijn rijkdom aan gezondheidsbevorderende eigenschappen. Het woord 'shilajit' komt uit het Sanskriet en kan op verschillende manieren worden vertaald :'onoverwinnelijke rots', 'winnaar van rots' of 'veroveraar van bergen en vernietiger van zwakte'.
In de ayurvedische geneeskunst wordt shilajit beschouwd als de sterkste en verjongende verbinding op aarde, terwijl Indiase yogi's het Amrita of levenselixer noemen.

Moderne wetenschappers onderzoeken nu ook de therapeutische voordelen van Shilajit. Shilajit bevat de verschillende mineralen en voedingsstoffen zoals fulvuszuur en humuszuur. Daarom wordt Shilajit tot de superfoods gerekend.

Het echte gevaar van COVID-19 vaccins: waarom we lekkende vaccins moeten vermijden

Twee weken geleden schreef ik in mijn blog hoe ik uit woede over het verbieden van twee volstrekt veilige maar spotgoedkope middelen, te weten HCQ en ivermectine, zou gaan weigeren om me te laten vaccineren, ook al omdat ik me al voldoende beschermd waan met een betekenisvolle dosering vitamine D3 en zink.

Ik zag er echter geen kwaad in het vaccin zelf. Daarover ben ik in de tussenliggende tijd van mening veranderd. Nee, het is niet omdat ik bang ben voor trombose of dat ik de gebruikte mRNA gentechniek voor een aantal vaccins eng vind.

Wat me echt de stuipen op het lijf jaagde is dat ik kennis maakte met het fenomeen 'leaky vaccin' ofwel een 'lekkend' vaccin, waardoor virussen toch nog steeds mensen die al zijn gevaccineerd kunnen infecteren. De meeste mensen worden dan niet meer erg ziek, maar kunnen nog wel anderen besmetten.
Mensen die er bewust voor kozen zich niet te vaccineren rest uiteindelijk geen andere keus meer dan zich noodgedwongen toch te laten vaccineren omdat het virus door is gemuteerd naar een veel gevaarlijker variant.
Althans dit is de theorie van dr. Geert Vanden Bossche, een vooraanstaand viroloog die eind vorig jaar bekend blijkt te zijn geworden dankzij zijn kruistocht tegen massale vaccinatie.

Waarom is het feit dat we te maken hebben met een lekkend vaccin zo eng? Laat me dat uitleggen aan de hand van een artikel over de ziekte van Marek bij kippen.

Gehoorproblemen en COVID-19: uitleg over tinnitus

Gehoorproblemen en COVID-19

Hartkwalen: wat zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen?

Afgelopen week werd Hella de Jonge geïnterviewd, die een documentaire maakte met de titel "De slag om het vrouwenhart" naar aanleiding van haar eigen ervaringen waarin ze van het kastje naar de muur werd gestuurd toen ze zich zorgen maakte over haar gezondheid. Haar klachten werden weggewuifd als psychosomatische gevolgen van een oorlogstrauma. Het kwam zover dat ze een flinke hartaanval kreeg tijdens een door haar afgedwongen stresstest.

Dit gaf me meteen flashbacks naar 1985. Mijn moeder had thuis een kleine hartaanval gekregen en ging met mijn broer naar het ziekenhuis. Daar werden haar klachten niet heel serieus genomen, maar toch werd ze ter observatie opgenomen, zij het zonder hartbewaking op een reguliere afdeling. Daar overleed ze dezelfde middag nog aan een hartaanval in het bijzijn van mijn broer. Helaas blijkt er in 35 jaar tijd weinig te zijn veranderd.

Tot voor kort werd bij onderzoek naar hartkwalen geen aandacht besteed aan vrouwen. Vrouwen met vage gezondheidsklachten, die achteraf aan een hartkwaal te wijten waren, werden ook niet heel serieus genomen door hun artsen. En toch zijn hartkwalen bij vrouwen net zo goed als bij mannen de voornaamste doodsoorzaak geworden.

Risico op hartkwalen bij vrouwen

Mannen en vrouwen delen voor een groot deel dezelfde risicofactoren voor hartkwalen, maar uit recent onderzoek, wat specifiek bij vrouwen is verricht, blijkt dat vrouwen ook hun eigen unieke risicofactoren hebben.

Traditionele risicofactoren die mannen en vrouwen gemeen hebben:

• overgewicht
• roken
• diabetes
• hoge bloeddruk
• familiegeschiedenis
• metabool syndroom - het naast elkaar voorkomen van hoge bloeddruk, overgewicht, hoge bloedsuikerwaarden en triglyceridespiegel
• een hoog gehalte C-reactief eiwit – aanwijzing voor een ontstekingsziekte

Sommige risicofactoren komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen:

Waarom maakt stress ons sneller ziek?

De ziekten waar we vandaag de dag het meest mee te maken hebben zijn chronische ziekten, die het gevolg zijn van een ongezonde leefstijl, waar we pas later in ons leven last van zullen krijgen. We kunnen echter ook al veel eerder ziek worden wanneer we maar aan genoeg chronische langdurige stress worden blootgesteld. Wat is daar de oorzaak van?

Stress wordt gedefinieerd als een reeks van gebeurteniss, die begint met een prikkel, die leidt tot een stressreactie, die bekend staat als de 'vecht-of-vlucht' reactie, die heel erg veel lichaamssystemen tot actie aanzet.
Lichamelijke stress duurt meestal maar heel kort, terwijl psychologische of emotionele stress heel lang kan aanhouden.

Minder zout eten, is dat belangrijk?

In ons laatste blogartikel heb ik geschreven over de gevaren van uitdroging bij een hittegolf . Daarbij werd ook opgemerkt, dat ons lichaam niet alleen vocht verliest, maar ook zouten. Alsof het niet al duidelijk genoeg is, zult u bij een hittegolf niet alleen meer water maar ook meer zout moeten consumeren.

Omdat we vrijwel dagelijks er het goed bedoeld advies krijgen om minder zout te eten omdat de gemiddelde mens er te veel van binnenkrijgt uit gemaksvoeding, zou je bijna vergeten hoe belangrijk mineralen zijn, en meer specifiek hoe belangrijk natrium is voor onze gezondheid.

Wanneer in het bloed veel zout aanwezig is, trekt het extra water aan, waardoor het bloedvolume stijgt. Wanneer er extreem veel bloed door je aderen stroomt, kan je bloeddruk wel eens te veel stijgen.
Zelfs wanneer je geen last hebt van een te hoge bloeddruk, kan een lagere zoutinname helpen om de natuurlijke stijging van de bloeddruk tegen te gaan die vanzelf omhoog gaat als je ouder wordt. Hierdoor denkt men dat de kans op allerlei nare ziekten zoals hartaanval, hartfalen, hersenbloeding, nierziekte, osteoporose, maagkanker en hoofdpijnklachten vermindert.
En uiteraard is welbekend dat een te hoge zoutinname er toe leidt dat je te veel vocht vast gaat houden, wat heel ongemakkelijk kan zijn.

Epidemiologische studie: meer spierkracht door meer magnesium

Hoe meer magnesium ouderen in hun bloed hebben,hoe meer spierkracht hebben ze. Dat is de uitkomst van een Italiaanse epidemiologische studie door de University of Palermo onder elfhonderd ouderen met een gemiddelde leeftijd van ergens tussen de zestig en zeventig. Magnesium vergrootte de kracht waarmee de Italianen een veer konden dichtknijpen, het aantal kilo's dat ze met hun kuiten omhoog konden krijgen en het gewicht waarmee ze een leg-extension konden uitvoeren.

Hoge bloeddruk en stress

Noem hoge bloeddruk en u denkt vast aan zout. Dit is slechts ten dele waar. Overgewicht, diabetes, alcoholmisbruik, roken en genetische factoren zijn belangrijker risicofactoren. Daar mag u stress bij optellen. Jonge Zweedse dienstplichtigen, die bij de medische keuring het slechtst met stress om gingen, blijken op middelbare leeftijd leeftijd vaker last te krijgen van hoge bloeddruk, vooral als ze destijds al overgewicht hadden en ook nog eens diabetes kregen.